یا امام صادق(ع)

آمد بهار و خون شده قلب شقایق
از ماتم جانسوز کشاف حقایق
از غصه محزون می زند نبض دقایق
رخت سیه پوشیده اند از چه خلایق
یارب مگر شد ماتم امام صادق
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

شد در مدینه شور عاشورا مکرر
خورشید عالمتاب هستی شد مکدر
معصوم هشتم شمس دین پور پیمبر
نور دوچشم حیدر و زهرای اطهر
مسموم شد از کینه ی منصور کافر
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

در عرش اعلی خیمه ی ماتم به پا شد
شهر مدینه وای من کرببلا شد
خونین جگر آئینه ی ایزد نما شد
هر چند آن مولا ز رنج و غم رها شد
موسی بن جعفر در غمش صاحب عزا شد
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

از زهر کین قران ناطق گشته خاموش
با غم شده در این عزا هر دل هم آغوش
عالم  شده از هجرت مولا سیه پوش
تا شیعه دارد پر چم اسلام بر دوش
این ماتم عُظمی نمی گردد فراموش
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

امشب جناب فاطمه محزون و خسته
دارد دو دست خود خود به پهلوی شکسته
او در عزای حضرت صادق نشسته
پیوند هستی زین عزا از هم گسسته
شیخ الائمه از جهانی دیده بسته
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

لب بسته یارب از سخن قرآن ناطق
گردیده کانون عزا دلهای عاشق
رنگین بهار غم شد از خون شقایق
از فتنه ی منصور ملعون منافق
مسموم زهر کین شده امام صادق
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

آنجا که فقه شیعه در خون ریشه دارد
از نور صادق پرتو اندیشه دارد
جنگ و جهادِ با ستم را پیشه دارد
شیران با اندیشه  در این بیشه دارد
یعنی که شیعه خون دل در شیشه دارد
برپا شد امروز شور قیامت
امام کاظم سرت سلامت

علی اکبر شجعان