در سالروز هدف تروریستی قرار دادن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران توسط آمریکای جنایتکار

چگونه رهایت کنم

مگر تو رها کردی دست عروسکت را

وقتی به میهمانی عروس‌های دریایی می‌رفت

آنقدر کودکی

که هنوز هم فکر می‌کنی

سقوط هواپیما

به خاطر دعوای تو

با برادر کوچکت

بر سر نشستن کنار پنجره هواپیماست

چه کسی می تواند تو را به دنیای ما برگرداند

جز من که شاعرم

 می‌توانم

تو را از پله‌های برقی فرودگاه برگردانم

می‌توانم

هواپیما را به فرودگاه برگردانم

می‌توانم

موشک را به ناو

و ناو را به امریکا  برگردانم

می‌توانم

دود را به چپق سرخپوستان برگردانم

من حتی می‌توانم

فلسطینی‌ها را به خانه‌هاشان برگردانم

و

یهودی‌ها را هم به خانه‌هاشان برگردانم

من خدا نیستم عزیزم

اما  شاعرم

و خدا شهیدان را به شاعران سپرده است

می‌توانم بر مرگ تو مرثیه‌ای بسرایم

می‌توانم

نامت را به رومه‌ها

و پرونده‌ات را به میز کار ت‌مداران برگردانم

می‌توانم کودکی‌ات را در بازی گوشی دلفین‌ها جستجو کنم

و داغت را در خودکشی نهنگ‌ها

چرا که

مرگ تو باشکوه‌ترین بود

مرگی در آتش

مرگی در اوج

و تشییعی بر موج

چگونه رهایت کنم

مگر تو رها کردی دست عروسکت را

وقتی به میهمانی عروسهای دریایی می‌رفت

شاعر: محمدحسین نعمتی